Zhouzhi National Nature Reserve en fietsen op de m

Vanochtend om 06:00 gaat de wekker. Je zou niet zeggen dat het echt vakantie was, maar dit is waarschijnlijk ook de laatste keer dat we echt zo vroeg op moeten. Hilda en Rinnie blijven liggen, want die moeten toch nog wel wat bijkomen (respectievelijk buikklachten en allergie vanwege het vochtige weer misschien in Jiuzhaigou). Om 06:30 staan we klaar en vertrekken met ons clubje van 5 naar een soort ‘dierentuin’ waar o.a. panda’s maar ook roofvogels, beren gouden apen en een soort bokken worden opgevangen. Het is 1.5 uur rijden en we moeten er weer vroeg zijn omdat anders de panda’s misschien wel binnen in hun hok zitten vanwege de warmte. Het is rustig met auto’s op straat, maar je merkt wel dat het leven al weer begint te draaien. Het lijkt wel of alles tot middernacht doordraait en dan zo rond 07:00 weer begint. De avonduren zijn ook het aangenaamst vanwege de relatieve koelte.
We rijden snel Xi’an uit en komen langs de uitgestrekte weilanden waar allerlei groente en fruit wordt verbouwd. Langs de weg worden vooral druiven verkocht. De chauffeur rijdt prima en heeft de vaart er goed in. Op grote kruispunten rijdt hij wat rustiger, maar daarna staat het klokje snel op 100 km/u. Op de brede wegen laveert hij van links naar rechts tussen bussen, vrachtwagens en langzamer rijdende tractors door. De kinderen zijn al snel in slaap gesukkeld; wat dat betreft zijn het echte Chinezen, ze slapen praktisch overal.
Om 08:00 zijn we bij het kleine parkje en we lopen snel naar de panda’ s. Eerst zien we een paar achter glas binnen in hun hokken, maar verderop is een grote cirkel die bestaat uit een aantal segmenten. Elk segment is bestemd voor een of meerdere panda’s. Eerst zien we er een, maar iets verder zitten een oudere en twee jongere panda’s samen en die zijn echt druk aan het spelen. We kunnen er bijna letterlijk bovenop staan en het is helemaal niet druk. Ook is er geen toezicht, dus de kinderen kunnen ze zelf bamboo geven en dan staan de panda’s met de poten omhoog pal onder je.
Maar er is nog meer te zien zegt onze chauffeur en hij laat ons de andere dieren zien. De roofvogels zijn gigantisch en als de uil je recht aan kijkt zie je zijn wijze blik…..Verder zien we nog pauwen, ibissen, bokken en tenslotte ook de goudkleurige apen. Ook hier weer een kooi met twee grotere en een kleintje (die al erg goed kan klimmen voor zijn leeftijd!). We passeren de beren en een luipaard.
Daarna gaan we nog even terug naar de drie panda’s en die zijn nog steeds aan het ravotten met elkaar. Het blijven geweldige beesten! Om 10:00 gaan we langzaam terug naar de uitgang en zien daar dan nog de mannelijke panda beren, waaronder een bruine!! Deze is erg uniek en is volgend jaar 5 jaar oud en kan dan gaan paren met een zwart-witte panda. Nu maar hopen dat er dan nog iets van bruin in terug komt anders is dat straks toch een uitstervend ras.
We spreken ook nog drie vrijwilligers (iemand uit de UK, Wales en Australië) die hier zo’n 3 weken van allerlei werkzaamheden doen (hokken schoonmaken, poep opruimen, eten geven, stoepjes repareren en ook verstopte riolen doorspoelen). Kost en inwoning is gratis en daarvoor werk je van 08:00 tot 17:00. Het is hun doel om vanuit Europa meer aandacht te krijgen voor dit kleine ‘dierentuintje’ zodat het wat meer geld krijgt om de verblijven van de dieren op te knappen. Vanaf volgend jaar kunnen de panda’s wel in nieuwe verblijven (ruimere) terecht die hoger op de berg worden gebouwd. Het is een leuk bezoek en lang genoeg om weer even de panda sfeer op te snuiven.
De rit terug gaat zowaar nog harder dan de heenweg. Het lijkt wel of we in een race spelletje terecht zijn gekomen waarbij je zo hard mogelijk al het verkeer links en rechts moet inhalen. Het gaat verder prima, maar alleen de kinderen kunnen hier rustig bij slapen. Terug in de drukte van de stad wordt weer en beroep gedaan op het betere afsnijden, voordringen en toeteren. Zelfs bussen (normaal gesproken toch iets groter en sterker) worden gedwongen om in te houden. Het is af en toe echt centimeter werk. Het gaat allemaal niet erg hard, maar je moet wel elke meter ‘bevechten’ om hier snel door het verkeer te komen. Het is blijkbaar toegestaan om in alle banen te rijden, om te keren op de weg (soms staat er zelfs een auto dwars op de vierbaansweg, die is dan even aan het keren) en alles laveert hier omheen. De politie maakt zich niet druk en grijpt volgens ons alleen in als de Chinezen er samen niet meer uitkomen, maar meestal lukt ze dat wel, met een beetje hulp van de toeter!
’s Middags lunchen we in het hostel en Rinnie en Hilda komen iets later binnen. Die hebben de ochtend gebruikt om uit te slapen en zijn daarna even naar de Moslim markt geweest om een ‘laser’ te kopen. Hans gaat ook nog even naar de Moslim markt en komt opgetogen terug met zijn aankoop. Het enige dat hij loslaat is dat het afdingen tegen viel en dat het twee dingen zijn die allebei hetzelfde kunnen. Een beetje cryptisch, maar meer wil hij niet loslaten. Wij raden de hele middag en de avond, maar hij wil niets loslaten. Volgens Jos zijn het slippers of sportsokken, maar daarvoor is het te duur (180 yuan). Blijkbaar weten Guo en Shen het wel, maar ook die zeggen helemaal niets. Het raadsel zal in elk geval in dit verslag niet opgelost worden.
Verder is de middag rustig. We kopen naar wat te drinken en gaan rond 16.00 op het dakterras zitten. De temperatuur wordt dan een beetje aangenaam. Om 18:00 gaan we met de metro naar de muur van Xi’an die in totaal zo’n 13.75 km lang is. We kunnen op de muur fietsen huren en vooral in de avond is dat leuk omdat het dan donker wordt en de muur verlicht wordt door Chinese lampionnen. Verder heb je een prachtig uitzicht over de stad, zowel binnen de stadmuren als erbuiten. Om 19:00 zitten we op de fiets en de kinderen vinden het prachtig. Yumeng en Guo hebben een tandem en wisselen regelmatig van ‘stuurvrouw.’ De rest fietst op een ‘solo’ fiets, alhoewel we voor Shen wel even moesten praten omdat de verhuurders dachten dat hij nog niet zou kunnen fietsen. But we are Dutch, we cycly…..every child can ride a bike! Ok……
Onderweg stoppen we af en toe om een foto te maken, maar het leukste zijn de steile stukjes omhoog en dan met een noodgang aan de andere kant naar beneden. Als het donkerder wordt gaan we vanzelf wat rustiger rijden, want we zien niet meer zo goed de kuilen in de ‘weg’ en ook de vele wandelaars op de muur zijn niet meer goed te zien. Om iets na achten zijn we rond (alhoewel de muur feitelijk rechthoekig is, maar dat zeg je niet; “ we zijn rechthoekig”) en leveren de fietsen in. Daarna met de metro terug en dan in het hostel snel avondeten bestellen. Om 22:00 gaan de kinderen douchen en dan direct door naar bed. Morgen gaat Fam. Wagensveld naar het terracotta leger en Fam. Pieterse (al bezocht in 2010) gaat iets anders doen (uitslapen, winkelen, etc).
Morgen is ook onze laatste volle dag in Xi’an. Zondag gaan we met de trein naar Beijing (de treinkaartjes die we in Nederland hadden gereserveerd zijn vandaag in het hostel afgeleverd) en dan is hebben we nog de maandag voor het zomerpaleis en dinsdag is de vlucht terug naar NL. Ongemerkt zijn de laatste twee weken erg hard gegaan.