Busje komt zo ...

Vandaag gaan we met de lokale bus naar Leshan om de grote Boeddha te bekijken die daar is uitgehouwen in de rotsen aan de rivier. We slapen wel een beetje uit (08:45) en ontbijten op ons gemak in het hostel. Om 11:00 uur hebben we de bus naar Leshan vanuit Baogou waar wij zitten. Het is ongeveer 36 km en als het goed is kunnen we daarna overstappen op lijn 13 die ons dan bij de Giant Boeddha brengt. We stoppen duidelijk dicht bij de grote Boeddha want er staan veel bussen en auto's. Verder ziet het 'grijs' van de mensen (het is al behoorlijk druk).

Al met al zijn we toch ongeveer 1.5 uur onderweg, dus als we in Leshan zijn is het tijd voor de lunch. We gaan in een restaurant eten vlakbij de ingang van het complex. Daarna kaartjes kopen en naar binnen. We klimmen direct over de trappen naar boven om ter hoogte van de 'kruin van Boeddha' uit te komen, zo'n 75 meter hoog. Op een groot plein met tempels hebben we een mooi uitzicht op de rivier. Maar, het ziet er ook 'zwart' van de mensen. Eerst maken we een paar foto's maar daarna moeten we toch kiezen of we wel/niet in de rij gaan staan om langs de trappen, met een spectaculair uitzicht op Boeddha, naar beneden te gaan. De wachtrij is te vergelijken met de Efteling, hekjes en als een slang achter elkaar aan.. en dat zo'n 1,5 uur!! Maar ja, we zijn hier nu toch, dus dan maar in de rij.

Ondanks alles loopt het redelijk vlot en onderweg is er genoeg bekijks, al is het alleen maar het observeren van de Chinezen. Wij worden ook van alle kanten bekeken. We zijn toch een bijzonder clubje met drie Chinese kinderen. Wat men niet begrijpt is dat Guo, Shen en Yumeng geen Chinees kunnen spreken terwijl het wel Chinezen zijn. Ach het geeft aanleiding tot een praatje.

Na het wachten is het heerlijk om even een paar stappen op de trap te zetten. Maar erg hard gaat dat ook niet, de trap is smal en soms kunnen er drie mensen naast elkaar, maar meestal maar twee. Bovendien kunnen de Chinezen goed voordringen, dus soms is het nodig om even stevig terug te duwen. Op de overvolle stenen trap zijn er ook nog dames die heerlijk hun paraplu open doen tegen de zon! Soms prikt er dan een puntje in je hoofd. Maar verdraagzaamheid leer je hier bijna als vanzelf als je met zoveel mensen op een kleine ruimte moet leven. Wat is het bij ons dan heerlijk rustig. Trouwens het uitzicht op de Boeddha is wel bijzonder. Bijna 71 meter hoog, pal aan de rivier en dan alle mensen op de trap. De voeten en handen zijn immens groot, maar vallen helemaal in het niet bij de grote ruimte in de rots.

Als we uiteindelijk onderaan bij de voeten zijn gekomen gaan we via gangen en trappen naar de South gate. Waar we dan precies uitkomen is een raadsel want we lopen nog steeds langs de rivier en passeren een paar winkeltjes en lopen uiteindelijk over een zandweg. Wel staan er auto's die ons naar Chengdu willen brengen,maar dat hoeft voor ons niet. Na een tijdje komen we weer op de hoofdweg en zie daar....ons busje (lijn 13) staat te wachten.

We gaan weer terug naar het busstation van Leshan en moeten dan de bus hebben naar Baogou. Maar helaas, dat gaat niet zomaar. We kunnen met een bus naar Emei en dan moeten we weer overstappen. Hoe en waar wordt niet duidelijk. Als we net in Emei zijn stopt de bus en moet iedereen eruit. Hans had nog het kaartje van ons hostel laten zien aan de bijrijdster en die had iets van 1 en 5 erop geschreven. Op het busstation van Emei vinden we al snel lijn 1. Dus dan daar maar op verder. Gelukkig zitten in die bus twee meisjes die begrijpen waar we naar toe moeten. Als ze uitstappen zegt de een 'follow me' en ze brengt ons tot in buslijn 5. Ook daar zijn weer mensen die precies weten waar we eruit moeten. Volgens ons weet de hele bus waar wij verblijven. Bij de halte wordt vanuit drie hoeken geroepen dat we eruit moeten. We zijn weer in het Teddy Bear hotel en het is inmiddels 19:30.

We bestellen direct eten en drinken. Noodles, egg plant (aubergine) en kip in soja saus met rijst, maar ook frietjes en een hamburger. We bespreken wat we morgen willen doen. Mt Emei staat zeker nog op het programma, maar we zijn ook wel moe van de lange dag vandaag. Misschien morgen maar wat rusten.

Na het eten gaan we naar de kamers, douchen en lekker op tijd het bed in. Hans en Jos proberen nog wat geld te halen maar de twee bankautomaten in de hoofdstraat werken allebei niet. Dus morgenochtend eerst maar uitzoeken hoe we dit nu weer oplossen. Even geld pinnen kan eenvoudig zijn als het werkt, maar als de automaten niet werken en je bij de bank zelf terecht komt ben je snel een uur bezig om duidelijk te maken wat je wil en de vraag is of ze het dan ook begrijpen.

Maar goed. Plan voor morgen is nu wat uitrusten en misschien in de middag met de kinderen naar een hotspring. We zullen het gaan beleven. Voorlopig hebben we even genoeg bussen gezien.